រឿង គោឃាតកបុត្រ

រឿង គោឃាតកបុត្រ

ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់ប្រារឰនូវបុត្ររបស់នាយគោឃាតក៍ ។ ឪពុក ជាឣ្នកសម្លាប់គោចិញ្ចឹមជីវិត បើថ្ងៃណាមួយ គាត់មិនបាន សាច់គោមក បរិភោគទេ ថ្ងៃនោះ គាត់បរិភោគឣាហារមិនបានដែរ ។ ថ្ងៃមួយ គាត់រកសាច់គោមិនបាន ទើបចាប់យកកាំបិត ដើរតម្រង់ទៅរកគោដែលឈរ នៅក្រោមផ្ទះ លុះទៅដល់ហើយ ក៏លូកដៃចូលទៅក្នុងមាត់គោនោះ ទាញយកនូវឣណ្តាតគោមកកាត់ ហើយបានយក ឣណ្តាតគោនោះទៅឣាំង ដើម្បីបរិភោគជាមួយនឹងបាយ ។ ពេលនោះ ក៏ស្រាប់តែឣណ្តាត របស់នាយគោឃាតក៍ ដាច់ចេញ អំពីក្នុងមាត់ ធ្លាក់ទៅលើចានបាយ, គាត់បានទទួលនូវបាបកម្ម ឃើញប្រាកដទាន់ភ្នែក ក្នុងបច្ចុប្បន្ន ស្រែករោទ៍ ដូចជាគោដែលគាត់បានសម្លាប់ លុះនាយគោឃាតក៍ ស្លាប់ហើយ ក៏បានទៅកើតនៅ ក្នុងឣវិចីនរក ។
ចំណែកឯបុត្រ របស់នាយគោឃាតក៍ បានឃើញយ៉ាងដូច្នេះ ហើយ ក៏ភ័យខ្លាចយ៉ាងខ្លាំង ហើយបានរត់ទៅរស់នៅ ឯនគរ តក្កសីលា បានភរិយា និង បុត្រ ក្នុងនគរនោះ ។ ក្រោយមក បុត្ររបស់គាត់បានទៅរស់នៅ ឯក្រុងសាវត្ថី ជាឣ្នកមានសទ្ធាជ្រះថ្លា ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា ហើយបាននាំយកបិតារបស់ខ្លួនទៅ រស់នៅជាមួយ ។ ថ្ងៃមួយ គាត់បាននិមន្តភិក្ខុសង្ឃ មានព្រះពុទ្ធជាប្រធាន មកឆាន់នៅផ្ទះរបស់ខ្លួន ហើយក្រាបទូលសុំឲ្យព្រះសាស្តា ធ្វើឣនុមោទនា ដើម្បីបិតា របស់ខ្លួន ។
ព្រះបរមសាស្តាចារ្យ ទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះគាថានេះ ថា ៖

បណ្ឌុបលាសោវ ទានិសិ យមបុរិសាបិ ច តេ ឧបដ្ឋិតា ឧយ្យោគមុខេ បតិដ្ឋសិ បាថេយ្យម្បិ ច តេ ន វិជ្ជតិ ។

សោ ករោហិ ទីបមត្តនោ ខិប្បំ វាយាម បណ្ឌិតោ ភវ

និទ្ធន្តមលោ ឣនង្គណោ ទិព្វំ ឣរិយភូមិមេហិសិ ។

ឧបនីតវយោវ ទានិសិ សម្បយាតោសិ យមស្ស សន្តិកំ

វាសោបិ ច តេ នត្ថិ ឣន្តរា បាថេយ្យម្បិ ច តេ ន វិជ្ជតិ ។

សោ ករោហិ ទីបមត្តនោ ខិប្បំ វាយាម បណ្ឌិតោ ភវ

និទ្ធន្តមលោ ឣនង្គណោ ន បុន ជាតិជរំ ឧបេហិសិ ។

ឥឡូវនេះ ខ្លួនឣ្នក ដូចជាស្លឹកឈើទុំហើយ ទាំងពួកបុរស របស់យមរាជ ក៏ប្រាកដ ដល់ឣ្នកហើយ ខ្លួនឣ្នកតាំងនៅ ក្នុងមាត់នៃ សេចក្តីវិនាស សូម្បីស្បៀង គឺកុសល របស់ឣ្នកសោត ក៏មិនទាន់មានឡើយ ។
ឣ្នកចូរធ្វើកុសល ដែលជាទីពឹងសម្រាប់ខ្លួនទៅ ចូរព្យាយាម ឲ្យបានឆាប់រហ័សទៅ ចូរជាឣ្នកឆ្លាតវាងវៃទៅ ‘(កុំជាមនុស្សល្ងង់ខ្លៅឡើយ)’ បើឣ្នក (‘ធ្វើយ៉ាងនេះហើយ’) នឹងទៅជាឣ្នកកំចាត់បង់មន្ទិលបាន មិនមានទីទួល គឺកិលេស នឹងដល់នូវភូមិ របស់ព្រះឣរិយៈ ដែលជាទិព្វបាន ។
ឥឡូវនេះ ខ្លួនឣ្នក ត្រូវជរាចូលដល់ហើយ ជាឣ្នករៀបចំដំណើរទៅ កាន់សំណាក់នៃយមរាជហើយ មួយទៀត ទីសំចត ក្នុងចន្លោះ មិនមានដល់ឣ្នកទេ សូម្បីស្បៀង គឺកុសល របស់ឣ្នក ក៏មិនទាន់មានឡើយ ។
ឣ្នកចូរធ្វើកុសល ដែលជាទីពឹងសម្រាប់ខ្លួនទៅ ចូរព្យាយាម ឲ្យបានឆាប់រហ័សទៅ ចូរជាឣ្នកឆ្លាតវាងវៃទៅ (‘កុំជាមនុស្សល្ងង់ខ្លៅឡើយ)’ បើឣ្នក (‘ធ្វើយ៉ាងនេះហើយ’) នឹងទៅជាឣ្នកកំចាត់បង់មន្ទិលបាន មិនមានទីទួល គឺកិលេស នឹងមិនត្រូវចូលទៅ កាន់ជាតិ ជរា ព្យាធិ និង មរណៈ ទៀតឡើយ ។