រឿង ទេវហិតព្រាហ្មណ៍

រឿង ទេវហិតព្រាហ្មណ៍

     ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់ប្រារឰបញ្ហារបស់ទេវហិតព្រាហ្មណ៍ ។ ព្រាហ្មណ៍នេះ បានថ្វាយនូវភេសជ្ជៈ ដល់ព្រះសាស្តា ក្នុងគ្រាដែលព្រះឣង្គទ្រង់ព្រះប្រឈួន ដោយព្រះវាយោ, កាលបើព្រះឣង្គ ទ្រង់បាត់ព្រះប្រឈួនហើយ, ទើបក្រាបទូល ថា “បពិត្រព្រះឣង្គ ដ៏ចម្រើន តើថ្វាយនូវទេយ្យធម៌ ដល់បុគ្គលបែបណា ទើបបាននូវផលានិសង្ស ច្រើន?” ។
ព្រះសាស្តា ទ្រង់បានត្រាស់ថា “ម្នាលព្រាហ្មណ៍ ថ្វាយដល់ បុគ្គលជាព្រាហ្មណ៍នោះឯង ទើបបានផលានិសង្សនោះច្រើន” ដូច្នេះហើយ ទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះគាថានេះ ថា ៖

បុព្វេនិវាសំ យោ វេទិ សគ្គាបាយញ្ច បស្សតិ

ឣថោ ជាតិក្ខយំ បត្តោ ឣភិញ្ញា វោសិតោ មុនិ

សព្វវោសិតវោសានំ តមហំ ព្រូមិ ព្រាហ្មណំ ។

បុគ្គលណាដឹងច្បាស់នូវខន្ធបញ្ចកៈ ដែលខ្លួនធ្លាប់នៅឣាស្រ័យ ក្នុងកាលមុនផង ដឹងច្បាស់ឋានសួគ៌ និង ឣបាយភូមិផង មួយទៀត បានសម្រេចធម៌ជាគ្រឿងឣស់ជាតិ ជាឣ្នកប្រាជ្ញ ស្រេចកិច្ចហើយ ព្រោះដឹងច្បាស់ តថាគត ហៅបុគ្គលដែលជាឣ្នកប្រព្រឹត្តព្រហ្មចរិយធម៌ ចប់សព្វគ្រប់ហើយនោះ ថា ជាព្រាហ្មណ៍ ។

ចប់ព្រាហ្មណវគ្គ ទី២៦

ចប់គាថាធម្មបទប្រែ