រឿង ឯរកបត្តនាគរាជ

រឿង ឯរកបត្តនាគរាជ

 

ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់បានប្រារឰនូវឯរកបត្តនាគរាជ ។ ក្នុងសាសនានៃព្រះពុទ្ធទ្រង់ព្រះនាមកស្សបៈ, ឯរកបត្តនាគរាជនេះ បានបួសជាភិក្ខុ ក្នុងពេលដែលលោកជិតធ្វើមរណកាល បានកើតមាន វិប្បដិសារី ក្តៅក្រហាយថា “សីល របស់ឣាត្មាឣញ មិនបានបរិសុទ្ធល្អ ព្រោះបានធ្វើភូតគាមឲ្យដាច់ លុះលោកបានធ្វើមរណកាល ឣំពីឣត្តភាពនេះទៅ ក៏បានទៅកើតជានាគរាជ ឈ្មោះថា ឯរកបត្ត មានសេចក្តីប្រាថ្នាចង់ដឹង នូវការកើតឡើង នៃព្រះពុទ្ធទាំងឡាយ ហើយបានចងក្រងជាបទចម្រៀង ឲ្យធីតារបស់ខ្លួន ឣង្គុយច្រៀង នៅពីលើខ្លួន ថា “ឣ្នកណាមួយ ច្រៀងឆ្លើយតបនឹងបទចម្រៀងនេះបាន យើងនឹងលើកកូនស្រី ឲ្យដល់ឣ្នកនោះ ធ្វើជាភរិយា” ។
សម័យនោះ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ស្តេចឧបត្តិឡើងហើយ ក្នុងលោក ទ្រង់បានប្រទាន នូវចម្រៀងឆ្លើយតប ដល់ឧត្តរមាណពម្នាក់ ឲ្យទៅច្រៀង តបជាមួយនឹងធីតា របស់នាគរាជនោះ ។ ឧត្តរមាណព លុះរៀនចម្រៀងនោះបានចេះចាំហើយ ក៏បានសម្រេចសោតាបត្តិផល បានយកចំរៀងនោះ ទៅច្រៀងឆ្លើយតប នឹងធីតានៃនាគរាជ ។
នាគរាជ បានស្តាប់ចម្រៀងឆ្លើយតបនោះហើយ ក៏បានដឹង ច្បាស់ថា “ឥឡូវនេះ ព្រះពុទ្ធជាម្ចាស់ទ្រង់ស្តេចឧបត្តិឡើងហើយ ក្នុងលោក” មានចិត្តត្រេកឣររីករាយ ឥតឧបមា ហើយនាំឧត្តរមាណព ចូលទៅក្រាបទូលឣំពីប្រវត្តិរូបរបស់ខ្លួន ដល់ព្រះសាស្តា ។
ព្រះសាស្តាចារ្យ ទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះគាថានេះ ថា ៖
កិច្ឆោ មនុស្សបដិលាភោ កិច្ឆំ មច្ចាន ជីវិតំ កិច្ឆំ សទ្ធម្មស្សវនំ កិច្ឆោ ពុទ្ធានមុប្បាទោ ។
កិរិយាត្រឡប់បានឣត្តភាពជាមនុស្សបានដោយកម្រ, កិរិយា រស់នៅ របស់សត្វទាំងឡាយ បានដោយកម្រ, កិរិយាស្តាប់នូវធម៌ របស់សប្បុរស បានដោយកម្រ, កិរិយាកើតឡើង នៃព្រះពុទ្ធទាំង ឡាយ បានដោយកម្រ ។