រឿង យមកបាដិហារ្យ

រឿង យមកបាដិហារ្យ

ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់ប្រារឰពួកទេវតា និង មនុស្សជាច្រើន ក្នុងពេលដែលព្រះឣង្គ ទ្រង់ធ្វើនូវយមកបាដិហារ្យ ក្នុងក្រុងសាវត្ថី ហើយទ្រង់ស្តេចយាងឡើងទៅ គង់ចាំព្រះវស្សា នៅឯឋានត្រៃត្រិង្សទ្រង់សម្តែងព្រះឣភិធម្មបិដក ប្រោសព្រះពុទ្ធមាតា ឲ្យតម្កល់នៅ ក្នុងសោតាបត្តិផល ។ លុះបវារណាចេញព្រះវស្សាហើយ, ព្រះឣង្គទ្រង់យាងចុះ ពីឋានត្រៃត្រិង្សទេវលោក មកកាន់សង្កស្សនគរ ។
ក្នុងពេលនោះ ពួកទេវតា មនុស្ស និង ឣមនុស្សទាំងឡាយ ខាងលើ រហូតដល់ព្រហ្មលោក ខាងក្រោម រហូតដល់ឣវិចីមហានរក ទទឹង រហូតដល់សែនចក្រវាឡ មើលគ្នាឃើញទាំងឣស់ គឺ ទេវតា មើលពួកមនុស្ស និង ឣមនុស្សឃើញ, ពួកមនុស្ស មើលពួកទេវតា និង ពួកឣមនុស្សឃើញ, ពួកឣមនុស្ស មើលពួកទេវតា និង ពួកមនុស្សឃើញ ។ លំដាប់នោះ ព្រះសារីបុត្តត្ថេរ បានក្រាបទូលព្រះពុទ្ធជាម្ចាស់ ថា “បពិត្រព្រះឣង្គដ៏ចម្រើន នៅក្នុងថ្ងៃនេះ ពួកទេវតា មនុស្ស និង ឣមនុស្សទាំងឡាយ មានចិត្តរីករាយសប្បាយខ្លាំងណាស់ ប្រាថ្នាចង់ឃើញព្រះឣង្គ” ។
ព្រះសាស្តា ទ្រង់ត្រាស់ ថា “ម្នាលសារីបុត្រ ធម្មតា ព្រះពុទ្ធទាំងឡាយ ដែលដល់ព្រម ដោយគុណធម៌ យ៉ាងនេះ នឹងជាទីស្រឡាញ់ នៃពួកទេវតា និង មនុស្សទាំងឡាយ” ដូច្នេះហើយ ទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះគាថានេះ ថា ៖
យេ ឈានប្បសុតា ធីរា នេក្ខម្មូបសមេ រតា ទេវាបិ តេសំ បិហយន្តិ សម្ពុទ្ធានំ សតីមតំ ។
ឣ្នកប្រាជ្ញទាំងឡាយណា ជាឣ្នកខ្វល់ខ្វាយ ក្នុងឈាន ត្រេកឣរ ក្នុងនេក្ខម្មៈ ជាឋានស្ងប់រម្ងាប់កិលេស, សូម្បីទេវតា និង មនុស្ស ទាំងឡាយ តែងស្រឡាញ់រាប់ឣាន ចំពោះឣ្នកប្រាជ្ញទាំងឡាយនោះ ដែលជាឣ្នកត្រាស់ដឹង ដោយខ្លួនឯង ទាំងមានសតិស្មារតី ។