រឿង ឣញ្ញត្របព្វជិត

រឿង ឣញ្ញត្របព្វជិត

ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់ប្រារឰនូវបព្វជិត មួយរូប ដែលបួសក្រៅព្រះពុទ្ធសាសនា បានគិតថា “ព្រះសមណគោតម ត្រាស់ហៅនូវពួកសាវ័ក របស់ព្រះឣង្គថា បព្វជិត ឣាត្មាឣញ ជាបព្វជិតដូចគ្នាដែរ ការដែលព្រះឣង្គហៅឣញថា ជាបព្វជិត ក៏ជាការសមគួរដែរ” ហើយចូលទៅក្រាបទូលការនឹកគិត របស់ខ្លួន ដល់ព្រះសាស្តា ។
ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ទ្រង់ជ្រាបយ៉ាងនេះហើយ ទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះគាថានេះ ថា ៖

ពាហិតបាបោ ហិ ព្រាហ្មណោ

សមចរិយា សមណោតិ វុច្ចតិ

បព្វាជយមត្តនោ មលំ

តស្មា បព្វជិតោតិ វុច្ចតិ ។

បុគ្គល ដែលលះបាបបានហើយ ឈ្មោះថា ព្រាហ្មណ៍ បុគ្គលដែលតថាគតហៅថា សមណៈ ព្រោះប្រព្រឹត្តត្រឹមត្រូវល្អ បុគ្គលដែលកំចាត់នូវមន្ទិលរបស់ខ្លួនចេញ ព្រោះហេតុនោះ ទើបតថាគតហៅថា បព្វជិត ។