រឿង ឣញ្ញត្រព្រាហ្មណ៍

រឿង ឣញ្ញត្រព្រាហ្មណ៍

     ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់ប្រារឰនូវព្រាហ្មណ៍ម្នាក់ ដែលបានគិត ថា “ព្រះសាស្តា ទ្រង់ត្រាស់ហៅសាវ័ក របស់ព្រះឣង្គថា ព្រាហ្មណ៍ ឣាត្មាឣញ ក៏ជាព្រាហ្មណ៍ ដោយជាតិ និង គោត្រដែរ បើព្រះឣង្គត្រាស់ហៅឣាត្មាឣញ ថា ជាព្រាហ្មណ៍ ទើបជាការសមគួរដែរ” លុះគិតយ៉ាងនេះហើយ ទើបចូលទៅគាល់ព្រះសាស្តា ហើយក្រាបទូលរឿងដែលខ្លួនបានគិតនោះ ដល់ព្រះសាស្តា ។
ព្រះសាស្តា ទ្រង់ត្រាស់ថា “ម្នាលព្រាហ្មណ៍ តថាគត មិនហៅនូវបុគ្គលថា ជាព្រាហ្មណ៍ ព្រោះជាតិ និង គោត្រទេ តែតថាគត ហៅបុគ្គល ថា ជាព្រាហ្មណ៍ ព្រោះបុគ្គលនោះ បានសម្រេច នូវប្រយោជន៍ ដែលខ្ពស់ឡើងៗ ដោយលំដាប់” ស្រេចហើយ ទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះគាថានេះ ថា ៖

ឈាយឹ វិរជមាសីនំ កតកិច្ចំ ឣនាសវំ

ឧត្តមត្ថំ ឣនុប្បត្តំ តមហំ ព្រូមិ ព្រាហ្មណំ ។

តថាគត ហៅនូវបុគ្គលឣ្នកចម្រើនឈាន មានធូលីគឺកាមទៅប្រាសហើយ ឣ្នកឣង្គុយនៅឯកឯង ឣ្នកមានសោឡសកិច្ចធ្វើស្រេចហើយ មិនមានឣាសវៈ ដល់នូវប្រយោជន៍ដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ ដោយលំដាប់ហើយនោះថា ជាព្រាហ្មណ៍ ។