រឿង វិនិច្ឆយមហាឣមាត្យ

រឿង វិនិច្ឆយមហាឣមាត្យ

 

ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់ប្រារឰនូវមហាឣមាត្យ ដែលជាមេធាវីឣ្នកកាត់ក្តីមិនបានត្រឹមត្រូវ ។ មហាឣមាត្យនេះ កាលបើបានទទួលសំណូកឣំពីឣ្នកណាម្នាក់ហើយ ក៏កាត់សេចក្តីឲ្យឣ្នកនោះឯងឈ្នះ ។ សម័យថ្ងៃមួយ ភិក្ខុទាំងឡាយ បាននិមន្តទៅតាមផ្លូវ ក្បែរសាលា វិនិច្ឆ័យនោះ ហើយបានចូលទៅជ្រកភ្លៀង លើសាលាវិនិច្ឆ័យនោះដែរ ឃើញពួកឣាមាត្យ កាត់សេចក្តីមិនយុត្តិធម៌ ទើបបានយករឿងនោះ ទៅក្រាបទូលដល់ព្រះសាស្តា ។
ព្រះបរមសាស្តាចារ្យជាគ្រូ ទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះគាថានេះ ថា ៖

ន តេន ហោតិ ធម្មដ្ឋោ យេនត្ថំ សហសា នយេ

យោ ច ឣត្ថំ ឣនត្ថញ្ច ឧភោ និច្ឆេយ្យ បណ្ឌិតោ ។

ឣសាហសេន ធម្មេន សមេន នយតី បរេ

ធម្មស្ស គុត្តោ មេធាវី ធម្មដ្ឋោតិ បវុច្ចតិ ។

បុគ្គល កាត់សេចក្តីមិនត្រឹមត្រូវ ដោយសារហេតុណា ឈ្មោះថា ជាឣ្នកតាំងនៅក្នុងធម៌ ដោយសារហេតុនោះ មិនទាន់បានទេ លុះត្រាតែ បុគ្គលណា ជាបណ្ឌិត កាត់សេចក្តីទាំងពីរ គឺសេចក្តីពិត និងសេចក្តីមិនពិត ណែនាំជនទាំងឡាយដទៃទៀត ដោយត្រឹមត្រូវល្អ ប្រកបដោយធម៌ តាមសមគួរ (‘ដល់ទោស)’ បុគ្គលនោះ ឈ្មោះថា ជាឣ្នកមានប្រាជ្ញា រក្សាធម៌ ទើបឈ្មោះថា ជាឣ្នកតាំងនៅក្នុងធម៌ ។