រឿង សូករប្រេត

រឿង សូករប្រេត

 

ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់ប្រារឰនូវសូករប្រេត ។ ក្នុងឣតីតជាតិ សូករប្រេតនេះ បានបួសជាភិក្ខុ ក្នុងសាសនានៃព្រះពុទ្ធទ្រង់ព្រះនាម កស្សបៈ បានពោលពាក្យចាក់ដោត ញុះញង់ព្រះថេរៈពីរូប ដែល មានសីលបរិសុទ្ធ ឲ្យឈ្លោះប្រកែក បែកបាក់សាមគ្គីគ្នា ព្រោះកម្មដែលបានពោលពាក្យញុះញង់នោះឯង លុះស្លាប់ទៅ ក៏បានទៅកើតក្នុងឣវិចីនរក ឣស់មួយពុទ្ធន្តរ លុះមកដល់សាសនានេះ ក៏បានមកកើតជាប្រេត មានដងខ្លួនដូចមនុស្ស តែមានក្បាលដូចសត្វជ្រូក នៅឣាស្រ័យ លើភ្នំគិជ្ឈកូដ ។
ព្រះមហាមោគ្គល្លាន បានឃើញប្រេតនេះហើយ ក៏និយាយទៅកាន់ព្រះលក្ខណត្ថេរ ក្នុងទីចំពោះព្រះភក្ត្រ នៃព្រះសាស្តា ។ ព្រះបរមសាស្តាចារ្យ ទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះគាថានេះ ថា ៖

វាចានុរក្ខី មនសា សុសំវុតោ

កាយេន ច ឣកុសលំ ន កយិរា

ឯតេ តយោ កម្មបថេ វិសោធយេ

ឣារាធយេ មគ្គមិសិប្បវេទិតំ ។

បុគ្គលគប្បីជាឣ្នករក្សាវាចា សង្រួមឲ្យល្អ ដោយចិត្ត ទាំងមិនគប្បីធ្វើឣកុសល ដោយកាយ បុគ្គល គប្បីជម្រះកម្មបថទាំង ៣ នេះ ឲ្យបានបរិសុទ្ធ និង គប្បីត្រេកឣរចំពោះមគ្គ ដែលលោកឣ្នកស្វែង រកគុណដ៏ល្អ សម្តែងទុកហើយ ។