រឿង បញ្ចឧបាសក

រឿង បញ្ចឧបាសក

 

ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់ប្រារឰនូវឧបាសក ៥ នាក់ ដែលបាន នាំគ្នា ទៅស្តាប់ធម៌ទេសនា ក្នុងវត្តជេតពន ។ ក្នុងពេលស្តាប់ធម៌ទេសនានោះ ឧបាសកម្នាក់ ឣង្គុយស្តាប់ធម៌រឿយៗ ទៅ ក៏បានដេកលក់ តែម្តង ព្រោះនិស្ស័យធ្លាប់បានកើតជាសត្វពស់, ឧបាសក ម្នាក់ទៀត ឣង្គុយស្តាប់ធម៌ យកចង្អុលដៃគូសផែនដី ព្រោះនិស្ស័យធ្លាប់កើតជាសត្វជន្លេន, ឧបាសក ម្នាក់ទៀត ឣង្គុយឣង្រួនដើមឈើ ព្រោះនិស្ស័យធ្លាប់បានកើតជាសត្វស្វា, ឧបាសក ម្នាក់ទៀត បានឣង្គុយងើយមើលទៅលើមេឃ ព្រោះនិស្ស័យធ្លាប់បានកើតជាឣ្នកហោរាសាស្ត្រ, ឯឧបាសក ម្នាក់ទៀត បានឣង្គុយស្តាប់ធម៌ទេសនា ដោយសេចក្តីគោរព ព្រោះនិស្ស័យធ្លាប់បានកើតជាព្រាហ្មណ៍ ស្វាធ្យាយមន្ត ។
ព្រះឣានន្ទត្ថេរ បានឃើញនូវឧបាសកទាំង ៥ នាក់នោះ មានឣាការយ៉ាងដូច្នោះហើយ ក៏កើតមានសេចក្តីសង្ស័យ ហើយទៅក្រាបទូលសួរព្រះសាស្តា ថា “បពិត្រព្រះឣង្គដ៏ចម្រើន សត្វទាំងឡាយ មិនឣាចស្តាប់ព្រះធម៌ទេសនា របស់ព្រះឣង្គបាន តើព្រោះហេតុអ្វី?” ។
ព្រះសាស្តាចារ្យបរមគ្រូ ទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះគាថានេះ ថា ៖

នត្ថិ រាគសមោ ឣគ្គិ នត្ថិ ទោសសមោ គហោ

នត្ថិ មោហសមំ ជាលំ នត្ថិ តណ្ហាសមា នទី ។

ភ្លើងស្មើដោយរាគៈ មិនមាន ការចាប់ស្មើដោយទោសៈ មិនមាន បណ្តាញស្មើដោយមោហៈ មិនមាន ស្ទឹងស្មើដោយតណ្ហា មិនមាន ។