រឿង ភិក្ខុ ៥០០ រូប
ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់ប្រារឰនូវភិក្ខុ ៥០០ រូប ដែលរៀននូវកម្មដ្ឋាន ក្នុងសំណាក់ព្រះឣង្គហើយ ទៅបំពេញសមណធម៌ ក្នុងព្រៃស្ងាត់មួយ ។ សម័យថ្ងៃមួយ ភិក្ខុទាំងនោះ បានឃើញផ្កាម្លិះដែលរីកស្គុសស្គាយ ក្នុងពេលព្រឹក លុះដល់ពេលល្ងាច ផ្កាម្លិះទាំងនោះ ក៏បានជ្រុះធ្លាក់ ចេញឣំពីទង ទើបពិចារណា យកមកធ្វើឣារម្មណ៍ ថា “ផ្កាម្លិះនេះ បានជ្រុះធ្លាក់ ចេញពីទង យ៉ាងណាមិញ, ឣាត្មាឣញ គួរធ្វើកិលេសឲ្យធ្លាក់ជ្រុះចេញ ពីសន្តានចិត្តឲ្យបាន ក៏យ៉ាងនោះដែរ” ។
ព្រះសាស្តា ទ្រង់ជ្រាបហើយ ទ្រង់បញ្ចេញព្រះរស្មីទៅ ដូចជាទ្រង់គង់នៅ ក្នុងទីចំពោះមុខ នៃភិក្ខុទាំងនោះ ហើយត្រាស់ព្រះគាថានេះ ថា ៖
វស្សិកា វិយ បុប្ផានិ មជ្ជវានិ បមុញ្ចតិ
ឯវំ រាគញ្ច ទោសញ្ច វិប្បមុញ្ចេថ ភិក្ខវោ ។
ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ឣ្នកទាំងឡាយ គប្បីជំរុះរាគៈនិងទោសៈចេញ ដូចជាម្លិះ ជំរុះផ្កាម្លិះទាំងឡាយ ដែលស្វិតស្រពោនហើយ យ៉ាងដូច្នោះ ។

No comments:
Write comments