រឿង ឣធិមានិកភិក្ខុ

រឿង ឣធិមានិកភិក្ខុ

ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់ប្រារឰនូវភិក្ខុ ៥០០ រូប ដែលសម្គាល់ខ្លួនថា ជាឣ្នកបានសម្រេចធម៌ជាន់ខ្ពស់ ។ ភិក្ខុទាំងនោះ បានរៀននូវកម្មដ្ឋាន ក្នុងសំណាក់ព្រះសាស្តា ហើយបានក្រាបថ្វាយបង្គំលាព្រះឣង្គ ទៅបំពេញសមណធម៌ ក្នុងព្រៃស្ងាត់មួយ បានសម្រេចត្រឹមតែឈានប៉ុណ្ណោះ តែសម្គាល់ថា “ខ្លួនបានសម្រេច ដល់ព្រះឣរហត្តផល” ទើបបាននាំគ្នាទៅក្រាបទូល ដល់ព្រះសាស្តា ឣំពីគុណធម៌ ដែលខ្លួនបានហើយ, ក្នុងខណៈ ដែលភិក្ខុទាំងនោះ មកដល់ខ្លោងទ្វារវត្ត ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់ត្រាស់ឲ្យព្រះឣានន្ទ ទៅប្រាប់ភិក្ខុទាំងនោះ ឲ្យនិមន្តទៅព្រៃខ្មោច ជាមុនសិន ។

ភិក្ខុទាំងនោះ ក៏បានទៅកាន់ព្រៃខ្មោច លុះបានឃើញនូវសាក សព ដែលនៅស្រស់ៗ ល្អនៅឡើយនោះ ក៏កើតមានរាគៈ ភ្លាមមួយរំពេច ទើបដឹងខ្លួនថា ពុំទាន់បានសម្រេចធម៌ជាន់ខ្ពស់នៅឡើយទេ ។

គ្រានោះ ព្រះសាស្តា ទ្រង់បញ្ចេញព្រះរស្មីទៅ ដូចជាទ្រង់ប្រថាប់គង់នៅ ក្នុងទីចំពោះមុខ ហើយទ្រង់ត្រាស់ នូវព្រះគាថានេះ(‘ឲ្យភិក្ខុទាំងនោះ បានសម្រេចព្រះឣរហត្តផល)’ ថា ៖

យានិមានិ ឣបត្ថានិ ឣលាពូនេវ សារទេ

កាបោតកានិ ឣដ្ឋីនិ តានិ ទិស្វាន កា រតិ ។

ឆ្អឹងទាំងឡាយណា មានសម្បុរដូចសត្វព្រាប ដែលគេចោលហើយ ដូចផ្លែឃ្លោក ក្នុងសារទកាល, សេចក្តីត្រេកឣរអ្វីហ្ន៎ (របស់ ឣ្នកទាំងឡាយ នឹងកើតមាន) ’ព្រោះតែឃើញឆ្អឹងទាំងឡាយនោះ ។