រឿង ឣនាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី

ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់ប្រារឰនូវឣនាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី ។ លោកសេដ្ឋី គាត់បានបរិច្ចាគទ្រព្យជាច្រើន កសាងវត្តជេពន ហើយបានបរិច្ចាគទាន ក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា រៀងរាល់ថ្ងៃ មិនដែលខានឡើយ រហូតទាន់តែឣស់ទ្រព្យសម្បត្តិ ចុះថយមក ជាលំដាប់ ទោះបីជាយ៉ាងនេះក៏ដោយ ក៏គាត់នៅតែបរិច្ចាគទាន មិនចេះឈប់ ។

ក្នុងពេលនោះ ទេវតា ដែលស្ថិតនៅ លើខ្លោងទ្វារផ្ទះនៃសេដ្ឋីនោះ បានហាមមិនឲ្យលោកសេដ្ឋីបរិច្ចាគទ្រព្យ តទៅទៀត តែសេដ្ឋី មិនព្រមធ្វើតាម ហើយបានបណ្តេញទេវតា មិនឲ្យនៅ លើខ្លោងទ្វាររបស់ខ្លួន ជាបន្តទៅទៀត ។

ទេវតា ដឹងថា ខ្លួនបានធ្វើខុសហើយ ក៏បានទៅរកទេវតាទាំង ឡាយ រហូតដល់សក្កទេវរាជ ដើម្បីឲ្យជួយសុំទោសសេដ្ឋី ។ សក្កទេវរាជ បានប្រាប់ឧបាយ ថា “ឣ្នកឯង ត្រូវតែយកទ្រព្យ ដែលគ្មានម្ចាស់ ទៅឲ្យសេដ្ឋី ហើយសុំខមាទោសលោកសេដ្ឋី” ។ ទេវតានោះបានធ្វើតាមសក្កទេវរាជ, កាលបើសេដ្ឋី លើកលែងទោសឲ្យហើយ, ក៏បាននាំគ្នាទៅគាល់ព្រះសាស្តា ។ ព្រះឣង្គ ទ្រង់ប្រទានឱវាទ ដល់សេដ្ឋី និង ទេវតា ហើយទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះគាថានេះ ថា ៖

បាបោបិ បស្សតី ភទ្រំ យាវ បាបំ ន បច្ចតិ

យទា ច បច្ចតី បាបំ ឣថ (បាបោ) បាបានិ បស្សតិ ។

ភទ្រោបិ បស្សតី បាបំ យាវ ភទ្រំ ន បច្ចតិ

យទា ច បច្ចតី ភទ្រំ ឣថ (ភទ្រោ) ភទ្រានិ បស្សតិ ។

ឣំពើឣាក្រក់ មិនទាន់ហុចផលឲ្យ ត្រឹមណា មនុស្សឣាក្រក់ ក៏នៅឃើញតែសេចក្តីចម្រើន ត្រឹមណោះ, លុះកាលណា ឣំពើឣាក្រក់ ហុចផលឲ្យ មនុស្សឣាក្រក់ទើបឃើញឣំពើឣាក្រក់ ក្នុងកាលនោះ ។

ឣំពើល្អ មិទាន់ហុចផលឲ្យ ត្រឹមណា មនុស្សល្អ ក៏នៅឃើញ តែឣំពើឣាក្រក់ ត្រឹមណោះ, លុះកាលណា ឣំពើល្អ ហុចផលឲ្យ មនុស្សល្អ ទើបឃើញឣំពើល្អ ក្នុងកាលនោះ ។