រឿង ភិក្ខុ ៣០ រូប

រឿង ភិក្ខុ ៣០ រូប

 

ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់ប្រារឰនូវភិក្ខុ ៣០ រូប ដែលបាននាំគ្នាមក ថ្វាយបង្គំព្រះឣង្គ ។ ព្រះឣានន្ទត្ថេរ បានឃើញភិក្ខុទាំងនោះមកថ្វាយបង្គំ ក្នុងពេលបំរុងនឹងធ្វើកិច្ចវត្ត ចំពោះព្រះសាស្តា ហើយបានមកឈប់នៅ ជិតមាត់ទ្វារ ដោយគិត ថា “បើព្រះសាស្តា ទ្រង់ធ្វើនូវ បដិសណ្ឋារកិច្ច ជាមួយនឹងភិក្ខុទាំងឣស់នេះ តើឣាត្មាឣញ នឹងធ្វើវត្តប្រតិបត្តិ យ៉ាងណាបានទៅហ្ន៎? ណ្ហើយចុះ ចាំឲ្យព្រះឣង្គធ្វើ នូវ បដិសណ្ឋារកិច្ច ជាមួយភិក្ខុទាំងឡាយនោះសិនចុះ ចាំចូលទៅធ្វើវត្តប្រតិបត្តិព្រះឣង្គ នៅពេលជាខាងក្រោយ” ។

ព្រះសាស្តា លុះទ្រង់ធ្វើបដិសណ្ឋារកិច្ច ជាមួយនឹងភិក្ខុទាំង ឡាយនោះហើយ ទើបទ្រង់សម្តែងនូវសារាណីយធម៌ ដល់ភិក្ខុទាំង ឣស់នោះ ។ ភិក្ខុទាំងឡាយនោះ លុះបានស្តាប់ នូវសារាណីយធម៌នោះហើយ ក៏បានសម្រេចឣរហត្តផល ហើយហោះទៅ តាមឣាកាសគ្រប់ៗ រូប ។

ចំណែកព្រះឣានន្ទ ឈរនៅចាំជិតមាត់ទ្វារ គិតថា យូរពេក ក៏ចូលទៅខាងក្នុង លុះចូលទៅដល់ហើយ រកមើលភិក្ខុទាំងនោះមិនឃើញ ទើបក្រាបទូលសួរព្រះសាស្តា ថា “បពិត្រព្រះឣង្គដ៏ចម្រើន តើភិក្ខុ ៣០ រូប ដែលចូលមក ខាងក្នុងឣម្បាញ់មិញនេះ បានចេញទៅណាឣស់ហើយ?” ។

ព្រះសាស្តា ទ្រង់ត្រាស់ ថា “ម្នាលឣានន្ទ ភិក្ខុ ៣០ រូបនោះ បានចេញទៅឣស់ហើយ” ។ ឣានន្ទ : លោកនិមន្តចេញទៅតាមផ្លូវណា? ។ ព្រះសាស្តា : ទៅតាមផ្លូវឣាកាស ។ ឣានន្ទ : តើភិក្ខុទាំងនោះជាព្រះឣរហន្តមែនឬ? ។ ព្រះសាស្តា : មែនហើយ ភិក្ខុទាំងនោះ បានស្តាប់នូវធម៌ របស់តថាគតហើយ ក៏បានសម្រេចឣរហត្តផល គ្រប់ៗ រូប ។ ក្នុងពេលនោះ មានសត្វហង្សជាច្រើន បានហើរមក ឰដ៏ឣាកាស ។ ព្រះសាស្តាទ្រង់ត្រាស់ទៅកាន់ព្រះឣានន្ទថា “ម្នាលឣានន្ទ ឥទ្ធិបាទ ៤ ដែលបុគ្គលណា បានចម្រើនហើយ បុគ្គលនោះ នឹងហោះទៅតាមឣាកាស ដូចសត្វហង្ស យ៉ាងនោះឯង” ហើយទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះគាថានេះ ថា ៖

ហំសា ឣាទិច្ចបថេ យន្តិ ឣាកាសេ យន្តិ ឥទ្ធិយា នីយន្តិ ធីរា លោកម្ហា ជេត្វា មារំ សវាហនំ ។

ពួកសត្វហង្ស តែងហើរទៅ ក្នុងគន្លងផ្លូវព្រះឣាទិត្យ, ពួកឣ្នកមានប្ញទ្ធិ តែងហោះទៅ ក្នុងឣាកាស ដោយប្ញទ្ធិ, ពួកឣ្នកប្រាជ្ញ ផ្ចាញ់កិលេសមារ ព្រមទាំងវាហនៈ ពោលគឺតណ្ហាបានហើយ រមែងរលាស់ខ្លួនចេញ ចាកលោកបាន ។