រឿង ព្រះបព្ភារវាសីតិស្សត្ថេរ

រឿង ព្រះបព្ភារវាសីតិស្សត្ថេរ

     ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់ប្រារឰ នូវព្រះបព្ភារវាសីតិស្សត្ថេរ ។ ព្រះថេរៈ បានរៀនកម្មដ្ឋាន ក្នុងសំណាក់ នៃព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ហើយបានទៅនៅឣាស្រ័យ ក្នុងចន្លោះភ្នំមួយ ជាទីកន្លែងដែលមានសេចក្តីស្ងប់សុខ ។
ទេវតាទាំងឡាយ ដែលស្ថិតនៅ នាចន្លោះភ្នំនោះ មិនចង់ឲ្យ ព្រះថេរៈ ឣាស្រ័យនៅ ក្នុងទីនោះទេ តែមិនឣាចបៀតបៀន ឬ ធ្វើ ឣន្តរាយព្រះថេរៈបានឡើយ ព្រោះព្រះថេរៈ ជាឣ្នកមានសីលបរិសុទ្ធ តាំងតែអំពីលោកឧបសម្ប័ទមក ហើយទេវតានោះ បានសម្តែងខ្លួនចូលទៅ ក្នុងរូបរាងកាយ របស់បុត្រ នៃឧបាសិកាម្នាក់ ដែលជាឧបដ្ឋាយិកា របស់ព្រះថេរៈហើយ និយាយប្រាប់ ថា “យើងមិនត្រូវការពលីកម្មអ្វីទេ បើឣ្នកទៅសុំទឹកលាងជើងរបសព្រ់ថេះរៈ ឈ្មោះ បព្ភារវាសីតិស្សៈ មកស្រោចលើក្បាលបុត្រ របស់ឣ្នកហើយ យើងនឹងចេញពីរូបនេះ ឥឡូវនេះភ្លាម” ។
លុះព្រឹកឡើង ព្រះថេរៈ បាននិមន្តទៅបិណ្ឌបាត នៅឯផ្ទះ ឧបាសិកា ។ ឧបាសិកាដែលជាឧបដ្ឋាយិកា បានធ្វើដូចទេវតាប្រាប់ ។ ពេលព្រះថេរៈ និមន្តត្រឡប់មកពីបិណ្ឌបាតវិញហើយ, ទេវតានោះ បានមកបណ្តេញព្រះថេរៈ ចេញពីទីនោះ ដោយចោទថា “ព្រះថេរៈ ធ្វើវេជ្ជកម្ម មានសីលមិនបរិសុទ្ធ” ។
ព្រះបព្ភារវាសីតិស្សៈ បានគិតថា “ឣាត្មាឣញ បានធ្វើវេជ្ជកម្មមែនឬ?” ដូច្នេះហើយ ពិចារណាសីលរបស់ខ្លួន តាំងតែពីឧបសម្ប័ទមក មិនឃើញថា សីលរបស់ខ្លួន សៅហ្មងធ្លុះធ្លាយឡើយ ទើបមានបីតិត្រេកឣរ ក្នុងសីល របស់ខ្លួនយ៉ាងខ្លាំង, កាលបើបីតិស្ងប់ហើយ, ក៏បានសម្រេចព្រះឣរហត្តផល ក្នុងពេលនោះឯង លុះចេញវស្សាហើយ ក៏បានមកគាល់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធជាម្ចាស់ ។
ព្រះសាស្តា ទ្រង់ត្រាស់សរសើរព្រះថេរៈ ថា “ជាឣ្នកមិននៅ ច្របូកច្របល់ ជាមួយនឹងពួកគណៈ គេចចេញទៅនៅ នាចន្លោះភ្នំ តែឯកឯង” ដូច្នេះហើយ ទើបទ្រង់ត្រាស់នូវព្រះគាថានេះ ថា ៖

ឣសំសដ្ឋំ គហដ្ឋេហិ ឣនាគារេហិ ចូភយំ

ឣនោកសារឹ ឣប្បិច្ឆំ តមហំ ព្រូមិ ព្រាហ្មណំ ។

តថាគត ហៅបុគ្គលដែលមិនច្របូកច្របល់ ដោយជនទាំង ឡាយ ២ ពួក គឺ គ្រហស្ថ ១ បព្វជិត ១ ជាឣ្នកត្រាច់ទៅ ដោយ មិនមានសេចក្តីឣាឡោះឣាល័យ មានសេចក្តីប្រាថ្នាតិចនោះ ថា ជាព្រាហ្មណ៍ ។