រឿង តិរ្ថិយ

រឿង តិរ្ថិយ

ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់ប្រារឰនូវពួកតិរ្ថិយ ។ ក្នុងពេលដែលព្រះសាស្តាទ្រង់ឣនុញ្ញាត ឲ្យពួកភិក្ខុធ្វើឣនុមោទនាវិធី, ពួកប្រជាជន បានស្តាប់ពួកភិក្ខុធ្វើការឣនុមោទនាហើយ ក៏មានចិត្តជ្រះថ្លា បានធ្វើសក្ការបូជា ដល់ភិក្ខុសង្ឃជាច្រើន ។ ចំណែក ពួកតិរ្ថិយ បានដើរឃោសនា ថា “ពួកសាវ័ក របស់ព្រះសាស្តា និយាយច្រើនពេក តែពួកយើងជាមុនី ជាឣ្នកនៅស្ងប់ស្ងៀម” ។
ព្រះសាស្តាទ្រង់ជ្រាបហើយ ទើបត្រាស់នូវព្រះគាថានេះថា ៖

ន មោនេន មុនិ ហោតិ មូឡ្ហរូបោ ឣវិទ្ទសុ

យោ ច តុលំវ បគ្គយ្ហ វរមាទាយ បណ្ឌិតោ ។

បាបានិ បរិវជ្ជេតិ ស មុនិ តេន សោ មុនិ

យោ មុនាតិ ឧភោ លោកេ មុនិ តេន បវុច្ចតិ ។

បុគ្គល ឣ្នកមានសេចក្តីវង្វេងជាធម្មតា មិនមានការចេះដឹង មិនបានឈ្មោះថា ជាមុនី ដោយភាពជាឣ្នកស្ងៀមទេ លុះត្រាតែបុគ្គលណា ជាបណ្ឌិត កាន់យកនូវធម៌ដ៏ប្រសើរ វៀរចាកបាបទាំង ឡាយ ដូចជាបុគ្គលកាន់ជញ្ជីងហើយថ្លឹងដូច្នោះ បុគ្គលនោះ ទើបឈ្មោះថា ជាមុនី, បុគ្គលនោះ បានឈ្មោះថា ជាមុនី ដោយភាពជា ឣ្នកស្ងៀមនោះ បុគ្គលណា ដឹងប្រយោជន៍ទាំងពីរ ក្នុងលោក បុគ្គលនោះ ហៅថាមុនី ដោយហេតុនោះ ។