រឿង នាយព្រានកុក្កុដមិត្រ

រឿង នាយព្រានកុក្កុដមិត្រ

ព្រះបរមសាស្តា ទ្រង់ប្រារឰនូវព្រានម្នាក់ ឈ្មោះកុក្កុដមិត្រ ។ ថ្ងៃមួយ នាយកុក្កុដមិត្រ បានដឹកសាច់ពេញរទេះ ដើម្បីយកទៅលក់ នៅទីក្រុងរាជគ្រឹះ ។ ធីតា របស់សេដ្ឋីម្នាក់ ក្នុងទីក្រុងនោះ បានឃើញនាយកុក្កុដមិត្រហើយ ក៏មានចិត្តស្រឡាញ់គាត់ភ្លាម ដោយឣំណាចនៃការធ្លាប់រួមរស់ជាមួយគ្នាពីជាតិមុន ។ ក្នុងពេលដែលនាយព្រានកុក្កុដមិត្រ បានវិលត្រឡប់ទៅស្រុកវិញ, នាងសេដ្ឋីធីតា បានរត់ទៅតាមនាយព្រាននោះ ហើយបានគ្នាជាប្តីប្រពន្ធ រហូតដល់បានកូនប្រុស ៧ កូនស្រី ៧ ។

ព្រះសាស្តា ទ្រង់ទតព្រះនេត្រឃើញឧបនិស្ស័យ របស់នាយព្រានកុក្កុដមិត្រ ព្រមទាំងកូនបង្កើត និង កូនប្រសា ទាំងឣស់នោះ ទើបទ្រង់ស្តេចយាងទៅកន្លែងដាក់ឣន្ទាក់ របស់នាយព្រាននោះ ជាមុន ហើយទ្រង់សម្តែងនូវស្នាមព្រះបាទ នៅក្បែរៗ ឣន្ទាក់នោះ ។

ក្នុងថ្ងៃនោះឯង មិនឃើញមានសត្វណាមួយ មកជាប់ឣន្ទាក់របស់គាត់ឡើយ ។ កាលនាយព្រានកុក្កុដមិត្រ ទៅដោះឣន្ទាក់ មិនឃើញមានសត្វជាប់ឣន្ទាក់ ឃើញមានតែស្នាមព្រះបាទ និង ព្រះ សាស្តា កំពុងគង់ នៅក្បែរឣន្ទាក់របស់ខ្លួន ក៏នឹកគិត ថា “ព្រះសាស្តា ទ្រង់បានដោះលែងសត្វចេញ ឣំពីឣន្ទាក់ឣស់ហើយ” ក៏បានក្រោធខឹង យ៉ាងខ្លាំង ចំពោះព្រះឣង្គ ហើយលើកនូវស្នា ធ្នូ ទាញដំឡើង យ៉ាងមាំ ដើម្បីនឹងបាញ់ព្រះឣង្គ តែដោយពុទ្ធានុភាព ព្រានមិនឣាចនឹងបាញ់ព្រះឣង្គបានឡើយ ។

ចំណែក ពួកកូនប្រុសស្រី របស់នាយព្រាន មិនឃើញឪពុក វិលត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ទើបបានចាប់ធ្នូស្នា ដើរទៅរកឪពុក ស្រាប់តែឃើញព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ នឹកគិតថា ជាបច្ចាមិត្រ ជាមួយនឹងឪពុករបស់ខ្លួន ក៏ទាញធ្នូស្នាឡើង ដើម្បីនឹងបាញ់ព្រះឣង្គ តែមិនឣាចបាញ់ព្រះ ឣង្គបាន ។ ចំណែកឯ ភរិយានាយព្រានវិញ បានដឹងថា ប្តី និង កូនប្រុសស្រី បាត់យូរពេក មិនឃើញត្រឡប់វិលមកវិញ ក៏ម្នីម្នានាំកូនប្រសាទាំង ៧ នាក់ ទៅតាម ហើយក៏បានឃើញកូនប្រុសស្រី និង ស្វាមី កំពុងតែឈរទាញធ្នូស្នា បាញ់ព្រះសាស្តា ក៏ស្រែកប្រាប់ទៅឣ្នកទាំងនោះ ថា “សូមឣ្នកទាំងឣស់គ្នា កុំបាញ់ព្រះបិតា របស់យើងឡើយ” ។ នាយព្រាន បានឮដូច្នេះហើយ ក៏គិតថា “ព្រះសាស្តា ជាឪពុកក្មេក” ។ ឯពួកកូនៗ ក៏គិតថា “ព្រះសាស្តា ជាជីតា” ហើយបានប្រែចិត្តគំនិតជាថ្មី បានក្រាបថ្វាយបង្គំ សុំទោស ចំពោះព្រះឣង្គ និង សុំយកព្រះឣង្គជាទីពឹងទីរព្ញក ស្មើនឹងជីវិត ។

ព្រះសាស្តា ទ្រង់សម្តែង នូវឣនុបុព្វីកថា... ញ៉ាំងព្រាន ព្រមទាំងបុត្រធីតា គ្រប់គ្នា ឲ្យបានសម្រេចសោតាបត្តិផល ស្រេចហើយទើបស្តេចយាងត្រឡប់មកត្រាស់ពន្យល់រឿងនោះ ដល់ព្រះឣានន្ទ ។ ភិក្ខុទាំងឡាយក្រាបទូលសួរថា “បពិត្រព្រះឣង្គដ៏ចម្រើន ពេលចប់ព្រះធម៌ទេសនាហើយ តើភរិយារបស់នាយព្រានបានសម្រេចអ្វីដែរ?” ។ ព្រះសាស្តា ទ្រង់ត្រាស់ថា “ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ភរិយារបស់ នាយព្រានកុក្កុដមិត្រ បានសម្រេចសោតាបត្តិផល តាំងតែពីនាងនៅជាកុមារី មកម៉្លេះ” ។ ភិក្ខុទាំងឡាយ មានសេចក្តីសង្ស័យថា “នាង បានសម្រេចសោតាបត្តិផល ចុះហេតុអ្វីហ្ន៎ បានជាមកសម្លាប់សត្វយ៉ាងដូច្នេះទៅវិញ?” ។

ព្រះសាស្តា ទ្រង់ត្រាស់ឆ្លើយតបទៅវិញ ថា “ព្រះសោតាបន្ន មិនដែលសម្លាប់សត្វមានជីវិតឡើយ” ស្រេចហើយ ទើបត្រាស់ព្រះគាថានេះ ថា ៖

បាណម្ហិ ចេ វណោ នាស្ស ហរេយ្យ បាណិនា វិសំ

នាព្វណំ វិសមន្វេតិ នត្ថិ បាបំ ឣកុព្វតោ ។

បើដំបៅ មិនមាន ក្នុងបាតដៃទេ បុគ្គល គប្បីនាំយកថ្នាំពិស ដោយបាតដៃបាន, ថ្នាំពិស តែងមិនជ្រាបចូលទៅកាន់បាតដៃដែលគ្មានដំបៅ យ៉ាងណា, បាប រមែងមិនមានដល់បុគ្គលឣ្នកមិនធ្វើ យ៉ាងនោះដែរ ។